Respi4Doctors is een digitaal platform waarop AstraZeneca informatie en diensten omtrent de behandeling van respiratoire aandoeningen aanbiedt.

Publications

In dit onderdeel worden recente wetenschappelijke publicaties beschreven.

Despite progress in asthma management, several studies confirm that when symptoms worsen, most patients simply increase their use of SABA and are less likely to increase use of their controller medication.1

In a recent publication from O’Byrne et al. published in the European Respiratory Journal1, international experts hypothesize that this pattern of SABA over-reliance is attributable to several paradoxes in our treatment approach and advice, which are confusing to patients. In the interview below, Prof. Dupont from UZ Leuven shares his opinion on these paradoxes and potential pragmatic solutions.

1. O’Byrne et al. Eur Respir J 2017; 50: 1701103

  

Obv een artikel verschenen in ‘De Medische Referentie’*

De medische referentie: Slechts 50% van de astmapatiënten heeft een goede astmacontrole. Denkt u dat het te grote vertrouwen in de SABA-behandeling en het te beperkte gebruik van de onderhoudsbehandeling één van de redenen kan zijn voor het falen van een optimale astmacontrole?
 
Professor Lieven Dupont: Het te sterke vertrouwen in de SABA-behandeling is volgens mij zeker een reden, maar het is volgens mij niet de belangrijkste reden. De doorslaggevende reden voor de stagnatie van de astmacontrole is de perceptie van de patiënt over de astmacontrole. Een heel groot deel van de astmapatiënten is op de een of andere wijze tevreden met een laag niveau van astmacontrole. In de dagelijkse praktijk aanvaarden sommige patiënten een deel van de astmasymptomen, zelfs wanneer deze symptomen hun levenskwaliteit aantasten. Ik wil niet te pessimistisch klinken want we kenden de voorbije 20 jaar ook een opmerkelijke vooruitgang. Het aantal patiënten met een acute astma-aanval die zich op een spoedgevallendienst aanmelden, is immers op een spectaculaire wijze gedaald.
 
De medische referentie: Een recente publicatie die verscheen in de ‘European Respiratory Journal’ stelt dat het te grote vertrouwen in de SABA-behandeling leidttot paradoxen bij de therapeutische aanpak van astma. Wat is uw visie hierop?
 
Professor Lieven Dupont: De beschreven paradoxen zijn vooral geassocieerd met de huidige behandelingsrichtlijnen. De richtlijnen bevelen opeenvolgende behandelingsstappen aan, startend met een SABA-behandeling, dan een ICS-behandeling en vervolgens de combinatie van een ICS- en LABA-behandeling. Deze aanbevelingen bestaan al geruime tijd, maar zijn niet langer relevant. In de praktijk starten we reeds relatief vroeg met een ICS/LABA-combinatie en vervolgens drijven we de dosis op. Patiënten met mild en matig astma moeten goed geïnformeerd worden. Ze moeten niet alleen beseffen dat astma een chronische aandoening is die niet genezen kan worden, maar ook dat een onderhoudsbehandeling absoluut nodig is en dat accidentele astmasymptomen zo min mogelijk mogen optreden en optimaal moeten behandeld worden.
 
De medische referentie: Een alternatieve behandelingsstrategie bij patiënten met lichte astma en met niet zo frequente symptomen zou kunnen bestaan uit ‘ICS/snelwerkend LABA’ als een noodtherapiein de plaats van een SABA-behandeling. Kan deze aanpak een oplossing zijn voor de paradoxen?
 
Professor Lieven Dupont: In enkele klinische studies werd aangetoond dat een ‘ICS/snelwerkend LABA’-behandeling in één inhalator met een goed resultaat kan gebruikt worden als een noodbehandeling – met andere woorden tijdens een crisis – bij patiënten met licht astma. Ik vind deze aanpak alvast een goede oplossing en gebruik deze al geruime tijd in de klinische praktijk. In de dagelijkse praktijk gebruiken we soms de ‘ICS/formoterol’-combinatie als een noodbehandeling bij patiënten met mild tot matig astma bij wie de therapietrouw van de onderhoudsbehandeling niet optimaal is. De richtlijnen – als ze op een dag veranderen – volgen hier in feite een dagelijkse realiteit. Persoonlijk vind ik dat deze aanpak reeds enkele jaren geleden al in de richtlijnen had mogen worden opgenomen.
 
De medische referentie: Zou de therapeutische aanpak waarbij de ‘ICS/formoterol’-combinatie zowel als onderhoudsen noodbehandeling wordt gebruikt, op termijn het gebruik van de SABA-behandeling als monotherapie totaal kunnen vervangen?
 
Professor Lieven Dupont: In sommige specifieke situaties waar een zeer ernstige bronchoconstrictie aanwezig is of voorkomen moet worden, heeft salbutamol (Ventolin®) in vergelijking met de ‘ICS/formoterol’-combinatie een verschillend effect. Atleten met astma die een zware inspanning leveren waardoor een zeer ernstige bronchoconstrictie uitgelokt wordt, rapporteren soms dat ze het effect van salbutamol verkiezen boven de ‘ICS/formoterol’-combinatie. Bij het overgrote deel van de patiënten met licht astma zou het evenwel een goede optie kunnen zijn om een ‘ICS/formoterol’-combinatie als noodmedicatie te gebruiken in de plaats van een SABA-therapie alleen. Persoonlijk denk ik dat deze aanpak nog onvoldoende gekend is door de huisarts en bijkomende inspanningen zullen nodig zijn om deze aanpak bij meer gezondheidswerkers en astmapatiënten te introduceren.


* De Medische Referentie, Dec 2018/Jan 2019

NS ID XL-0613-RD12/2018-LB Local code 1370

  

Despite progress in asthma management, several studies confirm that when symptoms worsen, most patients simply increase their use of SABA and are less likely to increase use of their controller medication.1

In a recent publication from O’Byrne et al. published in the European Respiratory Journal1, international experts hypothesize that this pattern of SABA over-reliance is attributable to several paradoxes in our treatment approach and advice, which are confusing to patients. They also propose potential solutions to these paradoxes. 

This slide kit provides more details on this recent publication from the European Respiratory Journal.

1. O’Byrne et al. Eur Respir J 2017; 50: 1701103

Preview

Scroll here

The paradoxes of asthma management: time for a new approach?

P.M. O’Byrne, C. Jenkins and E.D. Bateman. Eur Respir J 2017; 50: 1701103

Background:

  • Despite progress in asthma management, national and international surveys continue to reveal an asthma control in only 50% of the patients, in part due to an over-reliance on SABA.
  • Several studies confirm that when symptoms worsen, most patients simply increase their use of SABA and are less likely to increase use of their controller medication.
  • Hypothesis: This pattern is attributable to several paradoxes in our treatment approach and advice, which are confusing to patients.

5 paradoxes in asthma management:

1. In step 1, a SABA alone is recommended despite the fact that asthma is a disease of chronic airway inflammation with increased inflammation at the times of exacerbations. 
 Patients are taught from the start that treating symptoms alone is acceptable.
 
2. In step 1, patients are asked to recognise when their condition is becoming troublesome and respond appropriately with SABA use. However, at steps 2 and higher, this approach used at step 1 has to be unlearnt, when physicians attempt to emphasise the key role of a controller that needs to be taken at fixed doses trying to minimize SABA use.   
  Patients learn in step 1 that symptom relief is best achieved with the SABA, which makes it difficult to reduce it in later asthma stages.
 
3. In step 2 and higher, the medication that treats the underlying disease (ICS) is not the one that the patient perceives is benefitting them (SABA).
 
4. There is a different safety message in the advice given for the use of SABA and LABA (SABA alone being safe and LABA alone being unsafe).
 
5. There is a dislocation between patients’ understanding of “asthma control” and the frequency, impact and severity of their symptoms.

Practical solutions to these paradoxes and the continuum of care approach:

  • Potential future solution: Replace SABA alone as needed by ICS/formoterol as-needed in patients with intermittent or infrequent symptoms. Increase this to regular maintenance plus as-needed use in patients whose symptoms are persistent. This would accommodate typical patient behaviours and would be acceptable with the self-titration strategies of patients.
 
  • Asthma is a heterogeneous disease, so this approach may be considered as oversimplification (ex: how are non-eosinophilic asthma treated in this continuum of care?).

The approach is deliberately simple for all the doctors (in primary care in particular) without access to the tools to phenotype/endotype asthma while still providing adequate and acceptable treatment for asthma patients.
 

Conclusion:

If clinical studies support this as an effective and safe strategy, it could ultimately eliminate the use of SABA-only products in asthma.


Reference:
P.M. O’Byrne, C. Jenkins and E.D. Bateman. Eur Respir J 2017; 50: 1701103

NS ID XL-0519-RD10/2018-LB 

The paradoxes of asthma management: time for a new approach?

Terug naar boven